سعید حجاریان از عناصر مهم بازداشت شده در حوادث پس از انتخابات به دنبال دروغ‌بافی‌های اخیر کروبی و برخی رسانه‌های استعماری در مورد وضعیت بازداشتگاه‌ها گزارشی منتشر کرد. حجاریان در این گزارش که بنا به درخواست خودش همزمان در اختیار واحد مرکزی خبر و خبرگزاریهای ایرنا، ایسنا، فارس و ایلنا قرار گرفته، وضعیت خود را در طول مدت بازداشت را تشریح کرده است.
متن این گزارش به شرح زیر است:
بعد از دلالت به بازداشتگاه‌ها در مورخ 26/3/88 اخبار عجیبی به گوشم خورد که در بیرون عده‌ای در سایت‌ها اعلام کرده‌اند من به حالت اغما رفته و در زندان بیمارستان بستری و در حال احتضار به سر می‌برم و حتی جان به جان آفرین تسلیم کرده‌ام. بعد از آنکه برای رفع شبهات یک لحظه تلویزیونی من را نشان داد شروع کردند به طرح این ادعا که تحت شکنجه‌های سخت قرار گرفته و قرص‌های روان گردان به من می‌دهند و از این قبیل لاطائلات.
بعد از دادگاه این تبلیغات شدت یافت که من ناچار برای خنثی کردن آنها شمه‌ای از وضع خود از زمان بازداشت تا دادگاه را به اطلاع هم وطنان برسانم.
1- من حدود بیست روز در اوین محبوس بودم اما سلول انفرادی من به اندازه‌ای بود که بتوانم با واکر چند قدمی در آن بزنم، ضمنا از امکانات هواخوری و پزشک زندان که لااقل یک روز در میان به من سر می‌زد برخوردار بودم.
2- به خاطر معلولیت جسمی لباسهایم را با لباسشویی می‌شستند و زحمت استحمام را نگهبانان بر خود هموار می‌کردند که خدایشان جزای خیر دهد.
3- غذای زندان مناسب بود و من علیحده میوه را هم داشتم که به واسطه کم تحرکی نیاز مفرطی به آن داشتم.
4- پس از زندان بعلت فقدان امکانات فیزیوتراپی، کاردرمانی و آب درمانی، در اوین (که طبعا نقاهتگاه نیست)‌ عضلاتم رو به تحلیل رفتن نهادند و علائم مشکلات استخوان پیدا کردند لذا به محلی منتقل شدم که به استخر آب درمانی نزدیک بود و فضای مفرحی داشت.
5- در مکان جدید یک روز در میان استخر را به مدت یک سانس برای من خلوت (قرق) می‌کردند و همراه مربی دلسوزی به تمرینات آب درمانی می‌پرداختم.
6- در ضمن پزشک هم دو روز در میان به من سر می‌زد و فشار خون و نبض؛ درجه حرارت و گوش و حلق و بینی و ریه‌ها را معاینه می‌کردند.
7- فضای جدید طوری بود که می‌توانستم با واکر مسافتهای طولانی بروم و عضلات پاهایم را تقویت کنم.
8- وضع تغذیه‌ای‌ام بهتر شد بخصوص مدام دارای فیپر و میوه‌ها که برای گوارش من ضروری است به مواد غذائیم افزوده شد.
9- در مجموع می‌توانم ادعا کنم حفاظت از یک بازداشتی با معلولیت کار پر مشقتی است که دوستان با شفقت آن را انجام دادند.
جزاهم الله خیرالجزاء
تاریخ 6/6/88
امضاء سعید حجاریان

برای کسانی که در متن تحولات سیاسی‌ و خبری12 ساله گذشته کشور هستند به صورت قطعی روشن است که متن دفاعیه سعید حجاریان که توسط عبدالله(سعید) شریعتی قرائت شد، عیناً تراوشات و ادبیات شخص وی است و اگر کسی غیر این بپندارد اولین جفا را به خود حجاریان روا داشته است، زیرا حجاریان نیز می‌توانست همانند رمضان‌زاده در همان جلسه اعلام نماید:«من اگر بیرون بیایم مجدداً دولت را نقد خواهم کرد.» ،«کیفرخواست را قبول ندارم» و «مرا بیخودی دستگیر کرده‌اند». چطور مدعیان فرمایشی بودن دادگاه این سخنان رمضان‌زاده را بر اثر فشار نمی‌دانند اما سخنان حجاریان که اتفاقاً چیزی برای از دست دادن ندارد (عدم سلامت جسمی و عدم توان رسیدن به قدرت و مسؤولیت در آینده) را بر اثر فشار می‌دانند. بنابراین هیچ شکی نیست که محتوای دفاعیه، تراوش اراده حجاریان است اما از جنبه‌های مختلف قابل تحلیل محتوایی و شکلی است.

* از نظر شکلی

1- متن دفاعیه حجاریان بسیارهوشمندانه تهیه شده بود که از دید تیزبینان نباید مغفول بماند. جهت‌گیری بسیار زیرکانه بود. حجاریان بیشتر متن دفاعیه خود را به مطالبی اختصاص داده بود که ربطی به علل دستگیری ایشان در حوادث اخیر نداشت. حجاریان با پرداختن به مباحث نظری 15 سال پیش خود، می‌خواست چنین القا کند که بنده به خاطر چیز دیگری محاکمه می‌شوم نه حوادث اخیر؛ لذا می‌خواست القا کند که من در همان حوزه‌‌ای دفاع می‌کنم که به آن متهم شده‌ام و این اتهام چیزی فراتر از حوادث اخیر است. قطعاً بازجویان از نظریه‌های ماکس وبر و سلطانیزم از حجاریان نپرسیده بودند و از اندیشه‌ هابرماس چیزی نخواسته بودند. لذا توضیحات گسترده ایشان در این خصوص ارجاع محاکمه به اتهامات دیگر غیر از حوادث اخیر را القا می‌کند.

2- حجاریان در متن دفاعیه، استعفا از حزب مشارکت را اعلام کرد. اگر قبول کنیم این استعفا صرفاً یک بریدگی تشکیلاتی به خاطر عملکرد بد ایشان یا حزب است ساده‌ اندیشی است. حجاریان با اعلام استعفا از حزب دو مسأله متعارض را همزمان دنبال کرد:

1-2- حجاریان متوجه بود که بخش اصلی کیفرخواست عمومی درباره عملکرد حزب مشارکت بود و دادستان نیز خواستار انحلال این حزب شده است.
بنابراین چون دادگاه حجاریان از جهت زمانی مقدم بر انحلال احتمالی حزب است، حجاریان پیشاپیش استعفای خود را اعلام کرد که از اعضای حزب در هنگام انحلال نباشد و در تاریخ آیندگان خود را به عنوان برائت کننده از حزب اعلام کند و از پرداخت هزینه جهت انحلال حزب طفره رود.

2-2- از منظری دیگر حجاریان با اعلام استعفای خود می‌تواند این هدف را دنبال کند که چون من از عناصر کلیدی و فکری- راهبردی حزب هستم، خروج بنده مانع از انحلال حزب خواهد شد. بنابراین با این حربه از انحلال حزب جلوگیری کند و این مأمن و تابلو را برای تک‌تازی علیه نظام محفوظ دارد و در فردای آن به صورت غیررسمی به همکاری و مشاوره با حزب ادامه دهد.

* محتوا

حجاریان کسی نبوده است که از تضاد و تعارض دیدگاه‌ها و اقدامات خود با مبانی انقلاب و امام (ره) آگاهی نداشته باشد؛ بنابراین اعتراف وی به این فاصله و زاویه می‌تواند یک تاکتیک جهت عدم تخریب سر پل برای فعالیت‌های آینده باشد. حجاریان در اعترافات خود می‌نویسد:«تدوین سند راهبری خلاف نظر حضرت امام بوده است» آیا حجاریان در زندان از نظرات امام (ره) آگاه شده است یا آگاهانه در تقابل با نظرات امام (ره) پیش رفته است؟

حجاریان خود را متأثر از اندیشه‌ مارکس وبر در تطبیق نظام ولایت فقیه با تئوری سلطانیزم در جوامع شرقی می‌داند. از طرفی هم خود را متأثر از اندیشه مکتب فرانکفورت و جامعه مدنی و عقل ارتباطی و حوزه عمومی‌ هابرماس. اما در عین حال استدلال می‌کند که «اگر قرار بود در مقابل این مدعیان (نظریه‌پردازان غربی) سر خم کنیم چه احتیاجی به انقلاب و مقاومت هشت ساله در مقابل دشمن بعثی بود.» بنابراین حجاریان می‌دانسته است که مسیر انقلاب اسلامی از مارکس وبر و هابرماس نمی‌گذرد اما تلاش کرده است که گذرگاهی برای آن باز کند.

* این هشدار حجاریان را جدی بگیریم

حجاریان در متن دفاعیه خود زمینه انحراف مکرر خود را به زمانی ارجاع می‌دهد که به مرکز مطالعات استراتژیک ریاست جمهوری وارد شد و به این نتیجه رسید که تجربه عملی کافی نیست و به آموزش و تحصیلات آکادمیک هم نیاز است. حجاریان انحراف خود را از زمانی می‌داند که کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته علوم سیاسی سپری کرد و «تلنبار انواع نظریه‌ها و ایدئولوژی‌ها بدون اینکه مورد نقد قرار گیرند او را احاطه کردند.» این سخن حجاریان امری واقعی است زیرا محتوای این رشته و بسیاری از اساتید آن در داخل (حسین بشریه، هادیان، سریع‌القلم و...) نیز مروج لیبرالیسم هستند. بنابراین، این شتر می‌تواند در منزل بسیاری دیگر از نیروهای انقلاب نیز بخوابد، بنابراین شورای عالی انقلاب فرهنگی و... باید همت کنند محتوای مذکور را دچار دگرگونی کنند که اگر این نشود بسیاری از جوانان امروز کشور نیز در فردا گرفتار همین مسیر خواهند شد.

حجاریان در بخشی از نقدی که به خود وارد می‌کند، نظام سیاسی ایران را در تطبیق با دیکتاتوری‌های شرقی مدنظر مارکس وبر مقایسه و با استدلال‌های محکم و حقیقی از نظام سیاسی ایران دفاع می‌کند و مسائلی مانند:«ملت بعد انقلابی»،«قانون اساسی» ،«انتخاب مستقیم و غیر مستقیم مسؤولان توسط مردم»،«ملت رشید» ، «وجه تمایز با رعیت» جامعه بی‌قانون و حکومت استبدادی بر جامعه بدوی می‌داند. اما نکته‌ای که باور آن بسیار سخت است دفاع حجاریان از ولایت فقیه است؛ او با صراحت ولایت فقیه را از ناحیه مقدس امام زمان (عج) می‌داند و آن را شعبه‌ای از ولایت رسول اکرم (ص) اعلام می‌کند.

اگر به راهبرد مشروطه خواهی حجاریان که در دوران اصلاحات ارائه کرد مراجعه کنیم این اظهار نظر را نمی‌توان به عنوان یک اعتقاد درونی و تغییر حقیقی پذیرفت؛ از طرفی در بدو این نوشتار آوردم که آنچه در متن دفاعیه بود واقعاً نظرات خود ایشان بود و حجاریان چیزی برای از دست دادن ندارد که تحت فشار قرار گیرد. از طرفی این اعتقاد وی نیز باور کردنی نیست. آیا حجاریان در زندان ولایت فقیه را شناخته است؟ قطعاً اینگونه نیست. به نظر می‌آید حجاریان خود را به سمت عافیت می‌کشاند تا پس از آزادی دوباره مبارزه علیه نظام را به شکلی متفاوت پیگیری کند. این مبارزه قطعاً در قالب «حزب» و «طرح» و «راهبرد» نخواهد بود. وی صرفاً به عرصه فکر و تئوریک برمی‌گردد. سروش می‌تواند الگوی ایشان در این زمینه باشد، اما اگر با فرضی ضعیف نیز به این باور برسیم که حجاریان در تنهایی در تفکر خود تأمل کرده و خود را بازسازی کرده است، باید خدا را به خاطر این بازگشت شکر کرد و از ایشان به خاطر این توفیق تشکر کرد. چیزی که احتمال آن بسیار ضعیف است ولی شناخت این تاکتیک به زمان بیشتری نیاز دارد

پایان کار دولت نهم گویا فقط پایان کار دولت نبود، بلکه با اتمام روزهای کاری دولت، به نظر می‌رسد ظاهراً حضور عده‌ای در کنار احمدی‌نژاد نیز به پایان رسیده است.

سعید نوایی:  غلامحسین الهام، صادق محصولی و پرویز داوودی از جمله این افراد هستند که این روزها کمتر در اطراف رئیس دولت دهم به چشم می‌خورند. یکی از دلایل آن شاید حضور آنها در جایگاه‌هایی باشد که بعد از استقرار دولت دهم اعلام خواهد شد تا به این ترتیب از بار انتقادات به انتصابات احمدی‌نژاد کاسته شود، تجربه‌ای که از انتصاب مشایی به عنوان معاون اول رئیس‌جمهور به دست آمد.

نسخه پیچیده شده الهام
در روزهای بعد از اعلام نتایج انتخابات دهم، مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره سرنوشت دوشغله‌های دولت اظهارنظر کرد و گفت: عضویت همزمان در شورای نگهبان و دولت ممنوع است و مشمولین باید ظرف دو ماه تکلیف خود را مشخص کنند، یا در دولت بمانند یا شورای نگهبان را ترجیح دهند. الهام گزینه دوم را برگزید تا بدین ترتیب به گفته خودش، نسخه‌اش توسط مجمع پیچیده شود. الهام که در دولت نهم مسئولیت‌های متعددی داشت، ترجیح داد دولت را ترک کند. اما چرا؟ او که از یاران حلقه اول اطراف احمدی‌نژاد به حساب می‌آمد، در روزهای پایانی عمر دولت نهم حتی در مقام سخنگوی دولت هم کمتر در انظار حضور می‌یافت. اینکه چرا الهام حضور در شورای نگهبان را به ادامه همکاری با احمدی‌نژاد ترجیح داد، سؤالی است که گذشت زمان پاسخ آن را مشخص خواهد کرد. ولی به احتمال قریب به یقین او یکی از وزرای معترض به تأخیر در اجرای نامه مقام معظم رهبری در خصوص مشایی بوده است.

جامانده از کابینه دهم
مهرداد بذرپاش که از مقام مشاورت جوانان محمود احمدی‌نژاد در شهرداری تهران به همین منصب ساخته‌شده توسط رئیس‌جمهور نهم ارتقا یافت از جمله چهره‌هایی شناخته می‌شد که می‌توانست سهمی اساسی در کابینه دهم داشته باشد اما با منصوب شدن او به عنوان رئیس سازمان ملی جوانان که دیگر چند ماهی بیشتر مهمان چارت تشکیلاتی دولت نیست و به وزارت آموزش و پرورش ملحق می‌شود اولین فاصله او با احمدی‌نژاد ایجاد شد چرا که ظاهراً رئیس سایپا علاقه‌ای به سازمان ملی جوانان نداشت و اینگونه است که این روزها اصلاً دیده نشود. او که به عنوان یک جوان تازه‌کار مدیریت یکی از اصلی‌ترین صنایع خودروسازی کشور را به دست گرفت انتقادات زیادی را متوجه احمدی‌نژاد کرد ولی در کابینه دهم عنوانی که با همراهی‌های او با رئیس‌جمهور هم‌ذاتی داشته باشد را کسب نکرد تا این روزها را که میان سازمان ملی جوانان و سایپا در حرکت است با سکوت بگذراند.

وزیری که سفیر می‌شود؟
صادق محصولی از همان ابتدای دولت نهم هم برای حضور در دولت با مشکل مواجه بود. نمایندگان مجلس هفتم به او به عنوان وزیر پیشنهادی نفت رأی ندادند تا راه ورود او به دولت مسدود بماند. میزان ثروت و دارایی‌های محصولی یکی از موانع حضور او در دولت نهم گفته شد. پس از آن، احمدی‌نژاد محصولی را به عنوان مشاور خود منصوب کرد تا به نمایندگان ثابت کند همچنان از نظرات محصولی در اداره دولت استفاده می‌کند. اما استیضاح کردان، راهی شد تا محصولی در انتهای دولت نهم حضور خود را تحقق‌یافته ببیند اما این بار نه به عنوان وزیر نفت بلکه به عنوان وزیر کشور. شرایط کشور و زمان اندک باقیمانده تا انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری موجب شد تا نمایندگان با تردید به او رأی اعتماد بدهند چراکه دیگر فرصتی برای کشمکش درباره وزرای دولت وجود نداشت. در آستانه معرفی وزرای پیشنهادی برای حضور در دولت دهم، گمان همگان بر این بود که محصولی بر جایگاه خود استوار بماند. دفاع احمدی‌نژاد از او هنگام برگزاری انتخابات و رخدادهای پس از آن، این گمان را هرچه بیشتر تقویت می‌کرد. با این وجود این گمانه‌زنی‌‌ها رنگ واقعیت به خود نگرفت و معرفی نجار به عنوان وزیر کشور ابهاماتی را درباره صحت ادعاهای محصولی و نحوه عملکرد وی ایجاد کرد. به هر حال در روزهای اخیر محصولی حتی به عنوان مشاور هم در کنار احمدی‌نژاد حضور ندارد. منابع آگاه می‌گویند او احتمالاً به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل به نیویورک خواهد رفت.

معاون اول در حاشیه
پرویز داوودی از همان اول که به عنوان معاون اول رئیس‌جمهور در دولت نهم معرفی شد، معلوم بود که نقش چندانی در دولت ندارد. وقتی که الهام یا ثمره‌هاشمی به جای رئیس‌جمهور در برنامه‌ها شرکت می‌کردند، این سؤال مطرح می‌شد که پس جایگاه معاون اول کجاست؟ هرچند که از سوی رسانه‌ها عنوان می‌شد که او مغز متفکر اقتصادی دولت است، اما تغییرات پی در پی مدیران اقتصادی دولت نهم عدم وجود یک فکر منسجم اقتصادی برای دولت را ثابت می‌کرد. در آستانه معرفی کابینه دهم انتظار می‌رفت که داوودی همچنان در دولت حضور داشته باشد اما شنیده شد او که همیشه یکی از همراهان اصلی احمدی‌نژاد به شمار می‌رفت، به حالت قهر از اینکه در کابینه نیست و به نظرات او بی‌توجهی شده است این روزها حتی در زمره مشاوران احمدی‌نژاد هم به حساب نمی‌آید

بر گرفته از وبلاگ جمهوریت

همزمان با انتشار اخباری مبنی بر اهانت بی سابقه یوسف صانعی به رئیس جمهور توسط برخی رسانه ها، و تکذیب آیت الله صانعی افکار عمومی با این سوال مواجه شدند که آیا یک مرجع تقلید به راحتی می تواند دروغ بگوید.

به گزارش جهان پس از درز خبر توهین بی سابقه آیت الله یوسف صانعی به منتخب مردم، دفتر این مرجع تقلید در اقدامی شتابزده این خبر را تکذیب کرد که با انتشار فیلم سخنان وی معلوم شد وی قصد داشته است با دروغ این افترا ناشایست را کتمان کند.

بنابراین گزارش از پس از انتشار این خبر برخی مردم متدین طی چند ساعت گذشته در تماس های مکرر با دفتر مراجع، در مورد شرایط تغییر مرجع تقلید خود سوال می کنند. 

گفتنی است آیت الله صانعی در سخنانی در میان مردم رئیس جمهور رسمی کشور را حرام زاده نامیده است.